Του βραδινού τραίνου ο ήχος  

                                                         σαν φυσαρμόνικα μου χαϊδεύει τ’ αυτιά.
                                                         Πόσοι άνθρωποι πάνε προς τη χαρά ;
                                                         Περνά και φεύγει μακριά…