Πες πως δεν είναι αλήθεια

Πες πως δεν είναι αλήθεια
της μέρας ο εξαναγκασμός.
Τα βράδια γδύνεται η συνήθεια
στου φεγγαριού το φώς.

Τα θαύματα περιμένουν κρυμμένα
σαν ύαινες σαρκοφάγες,
και τα υπνωτισμένα τραίνα
γλιστράνε πάνω στις ράγες.

Σκόρπιες φωνές αιώνια φωσφορίζουν
στους σκοτεινούς ουρανούς,
τα θαμπά μάτια δε ξεχωρίζουν
τα σύννεφα απ’ τους καπνούς.

Στην αρένα το νεογέννητο παιδί
με την τύχη του πολεμάει,
κάποιοι άλλοι φεύγουν σιωπηλοί,
κι ο μύλος ασταμάτητα γυρνάει.