Ένα πουλί τραγουδάει

Οι πυραμίδες ξαπλώνουν σε άμμο χρυσή 
και τα σύννεφα θυσιάζονται σαν τα μύρα στα μαυσωλεία της μέρας.

Βραχώδη όρη πιέζουν το αδύναμο σώμα μέχρι να γεννηθεί.

Θέλεις να δεις ένα κοινό θαύμα ;

Ένα πουλί τραγουδάει

και νανουρίζει την ψυχή που παρηγορεί την ψυχή μου.

Το φεγγάρι μια νότα ακαθόριστη στο,
δίχως αρχή και τέλος,
πεντάγραμμο που ενώνει τον κόσμο.

Καλώδια.

Ενώνουν.

Τον κόσμο.

Οι ειδήσεις ενώνουν τον κόσμο.

Τα πλοία στο λιμάνι της σκέψης δένουν τις πρύμνες τους στο κέντρο,

όπου τα σχοινιά χτενίζουν τα απαλά κύματα

και το τίποτα γίνεται σπίτι για τα πάντα.

Φεύγει σιγά-σιγά η πρόθεση

και συμβαίνει ό,τι με φέρνει κοντά στο σκαλοπάτι που σκαρφαλώνει μέσα μου

σαν τον άνεμο που διασχίζει οροσειρές,

σαν εκείνο το κομμάτι της ιστορίας που δεν μπορώ να θυμηθώ.

(Ξάφνου...) το τίποτα γίνεται σπίτι για το θαύμα.

Οι πυραμίδες χτενίζουν τα απαλά κύματα.

Η πρόθεση ενώνει το αδύναμο σώμα.

Καλώδια παρηγορούν τον κόσμο.
Δίχως αρχή και τέλος,

ένα πουλί τραγουδάει.