Εκκρεμές

Εκκρεμές ο ήλιος που μας θυμάται και μας ξεχνάει.
Πίσω απ’ το φράχτη υφαίνει η αράχνη.
Έγχορδοι πόνοι πεθαίνουν στα φτωχά πάρκα.
Τα σπλάχνα της πόλης φτύνουν φωτιές νιότης.
Στο μονοπάτι του ο δρόμος τρεκλίζει.
Σιωπηλή ήττα ονείρων.
Σπασμένη βρύση ματιών.
Καθρέφτισμα σκιάς που αντανακλά ήχους.
Πεταμένοι χάρτες.
Συνειδήσεις τυφλές.
Όλα μεγαλώνουν κι όλα απομακρύνονται.
Τα βαθύτερα αισθήματα θα μείνουν βαθιά μας.
Τυχαία δίπλα σου περπατάει η αγάπη,
δε θα τη δεις, θα σε δει, και θα γελάσει,
και στο επόμενο στενό θα σε ξεχάσει.
Η γη γυρίζει κι αν στάσιμος μένεις
πάντα εμπόδιο θα σε βρίσκει.