Μουσική

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2019

Όμορφο χάος

Όμορφο χάος.
Ήχοι από φωνές, μουσικές και παιδικά παιχνίδια,σε όλες τους τις αποχρώσεις.
Κάθομαι στο πλαϊνό έξω τραπέζι ενός καφέ.
Στη μέση ενός σκαλένιου λόφου, ανάμεσα σε δυο ροές απ' όπου άνθρωποι πηγαινοέρχονται.
Ένα μεγάλο Α με βρίσκει ελεύθερα αγκυροβολισμένο στο οριζόντιο τμήμα του.
Όλα είναι εδώ.
Η επιφάνεια του ξύλινου τραπεζιού είναι στολισμένη με διαστήματα από ρίγες κενές.
Η τζαζ μουσική γίνεται αισιόδοξα δημοφιλής λόγω του πανεπιστημίου.
Φεύγει η παρέα εφήβων που καθόταν στα σκαλοπάτια.
Το Σάββατο δεν πλήρωσαν τα τελευταία δυό ποτά. Χα!
Κοπάζει η ροή στο Λ.
Σήμερα το πρόσωπο που αγαπώ έτυχε να μου χαρίσει λίγη σύγχυση που ίσως βιαστικά μετέτρεψα σε λίγο παράπονο, αλλά καθώς φυσάει ένα ελαφρύ αεράκι σκέφτομαι οτι όλα λύνονται αν κοιτάς την μεγαλύτερη εικόνα.
Είμαι υγιής. Αν θες πες το κι εσύ.
Οι θετικές επιβεβαιώσεις πάντα βοηθούν.
Πάω να αγοράσω χαμομήλι.
Αγόρασα ήδη ένα κόκκινο βραχιόλι και κουμ κουάτ.
Αν υπάρχει κάποιο τέλειο δώρο νομίζω πως είναι ο ανοιχτός ορίζοντας. Για μένα αυτό είναι τώρα η δημιουργία, η μουσική, το ενδιαφέρον για τέχνη και ανθρώπους. Τι είναι για σένα ;
Αρχίζω να πιστεύω πως αυτό το γράψιμο με απελευθερώνει περισσότερο. Νοιώθω πιο ειλικρινής απεναντί μου και απεναντί σου. Επίσης, μπορώ με αφοβιά και ευκολία να διαγράψω όποια γραμμή δε μου κάνει και τόσο.
Κορυφώνεται η υπερθετική λιακάδα.
Η ώρα είναι 13:09 και θα πάρω το λεωφορείο που φεύγει στις 14:00 για να πάω στο ουδέτερο χωριό μου.
Οι φίλοι μου είναι στο μυαλό μου πάντα χαρούμενοι.
Φοράω τα γυαλιά μου.
Φαίνονται πιο σκούρα αυτά που γράφω τώρα οπότε θα τα αφήσω σε άλλα μάτια να τα φωτίσουν.
Θα περπατήσω νοιώθοντας ότι έκανα ένα καινούργιο φίλο.
Πετσέτες θαλάσσης και καπέλα με χαιρετούν.
Σκέψου κάτι πράσινο ή μπλε και πες οτι κάπου εδώ τελείωσε αυτό που διάβαζες.